تواین روزای بی برگشت که هیشکی نیست به یاد من دیدم فقط خود عشقه که میرسه بداد من ... دیدم غربت اجباری شده یه جور گرفتاری دیدم عجب بلایی شد این روزای تکراری ... ما خونه ی عشق رو واسه دلدادگی ساختیم
فکر نکن که اونو به همین سادگی ساختیم ... صاحب داره این دل بی دل بخدا منم من آن ساقه از ریشه جدا منم من
