عنوان :
اثرات مثبت فلزات مس و روی بر روی سلول های
سرطانی اپیتلیالی سینه با جهش p53
تومور سرکوب کننده پروتئین p53 یک سلول بحرانی واسطه عکس العمل اکسیداسیون و آسیب ژنتیکی است. جهش P53 در سر،گردن،سینه و کلون های سرطانی گزارش شده وبا پیش آگاهی نامطلوب پیشرفت تومور در ارتباط است.
مطالعات گذشته نشان میدهند که سلول درپاسخ به فشارفلزات دچارتغییرمیشود.این مطالعات نشان دادند که وظیفه آنزیم PI3K/Akt علامت دادن به عدم پذیرش فلزات درسلول های اپی تلیال سرطان سینه بین P53 و وضعیت پذیرنده استروژن است.
درسلولهای MCF7 ، فلزدرمانی، فسفوریلاسیون P53 با اسید آمینه Serine15 را افزایش میدهد ، افزایش تنظیم بیان
P21 و درنتیجه آپوپتوز مانع چرخه سلولی در مرحله G1 می شود.
مطالعات اخیر نشان میدهد که Akt میتواند عملکرد P53 و مهار کننده اش را به وسیله پروتئازوم اوبیکویتین تنظیم کند. درحضور روی ومس فسفو ریلاسیونAkt تنها در محدوده هسته ای سلول های MDA-MB-231 بدون حضور پذیرنده استروژن و جهش یافته P53 افزایش میابد. وضعیت سیکلین درمرحله D1 چرخه سلولی و توالی چرخه سلولی باعث تاثیر فلزات بر فسفوریلاسیون Akt میشود.درمان با LY294002 نقش مهم آنزیم PI3/Kinas را از بین میبرد.
هدف این مطالعات تشخیص دادن مکانیسم های دربرگیرنده مس و(روی) عامل مهارکننده چرخه سلولی و آپوپتوز در ER+ در سلولهای MCF7 اپی تلیال سرطان سینه با فنوتیپ طبیعی P53 به علاوه توضیح دادن مکانیسم مسئول عدم پذیرش عامل فشار فلزی درER- وP53- سلولهای MDA-MB-231 اپی تلیال سرطان سینه است.
ER-/P53- سلول های MDA-MB-231 اپی تلیال سرطان سینه و ER+/P53+سلولهای MCF7 اپی تلیال با 10µMو25µM محلول CuSO4 وZnSO4 درمان میشوند.
درسلول های MDA-MB-231 مس و (روی) هردو فسفوریلاسیون Akt را در Ser-473 درطول دو ساعت افزایش می دهند. درحالی که ، قوی ترین تاثیردرحضور مس در 10µM و25µM مشاهده شد .تاثیر روی موقتی بود درحالی که فسفوریلاسیون Akt القا شده بوسیله مس دست کم برای مدت 6 ساعت نگه داشته شد..
قرارگرفتن سلول های MCF7 در معرض CuSO4 وZnSO4 درسطوح مشابه باعث ممعانعت از مرحله G1چرخه سلولی وکاهش در تعداد سلولها در مرحله S میشود.بعد از درمان با مس حدود 50% سلول ها درمرحله G1 یافت شدند.
تعداد زیادی از سلول های آپوپتوز (21% )مربوط به درمان بامس و(10% ) مربوط به درمان با روی میباشد.
با ا فزایش مس و( روی) در سلول های MCF-7 ، سطح P53 افزایش پیدا میکند و فسفوریلاسیون P53 (درسرین 15 ) به روش dose-dependent انجام می پذیرد.
